‘Ik heb altijd gezegd: “Ik ga nooit voor een multinational werken”. En daar zit ik dan. Bij McCain. Een multinational. Met meer dan 22.000 werknemers en vestigingen over de hele wereld. Log, onpersoonlijk, afstandelijk. Dat waren mijn vooroordelen over multinationals. Het tegenovergestelde is waar. Het is persoonlijker dan ik ooit heb meegemaakt. McCain voelt voor mij als een warm bad. De collega’s uit het salesteam wonen door het hele land en de leeftijden lopen uiteen. Maar de onderlinge verbondenheid en drive zijn enorm groot. We zijn een soort kleine familie binnen een heel grote familie.

Een carrièreswitch, zo kun je mijn overstap naar McCain wel noemen. Na bijna 25 jaar bij een grote bank en een ingenieursbureau wilde ik meer doen met mijn commerciële opleiding. Bij McCain heb ik veel contact met grossiers en eindklanten. Via de accountmanagers of rechtstreeks. Ik communiceer met hen over de administratie en bereken en controleer de eindafrekeningen. Verder verwerk ik veel: klant specifieke orders, data en specificaties in het bestelsysteem, bypasses en eindafrekeningen, maar ook klachten. Regelmatig overleg ik met collega’s in andere landen.

Mijn kinderen worden wel eens gek van de Engelse termen, die ik kennelijk ook thuis gebruik. Waar ze dan wél weer blij van worden, is de variatie aan aardappelgerechten die ik op tafel zet. Sinds ik bij McCain werk, doe ik superveel inspiratie op. Van een nieuwe menukaart van een klant, een proeverij bij een grossier of een bezoek aan een fabriek krijg ik spontaan honger. Voor een Bourgondiër als ik is dat smullen. Letterlijk en figuurlijk!’

"IK KRIJG SPONTAAN HONGER VAN MIJN WERK"